วัสดุส่งคลื่นที่ทนต่ออุณหภูมิสูงเป็นวัสดุไดอิเล็กตริกมัลติฟังก์ชั่นที่สามารถปกป้องการสื่อสาร การวัดระยะไกล ระบบนำทาง การระเบิด และระบบอื่น ๆ ของเครื่องบินภายใต้สภาพอากาศปกติ มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในยานอวกาศ ขีปนาวุธ ยานปล่อยและส่งกลับ บนยานพาหนะที่กลับเข้ามาใหม่ เช่น ดาวเทียม แบบฟอร์มการสมัครสามารถแบ่งออกเป็นเรโดมและหน้าต่างเสาอากาศ
มาตรฐานการวัดหลักของวัสดุส่งคลื่นที่ทนต่ออุณหภูมิสูง ได้แก่ คุณสมบัติไดอิเล็กทริก ความต้านทานการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ และคุณสมบัติทางกล ฯลฯ คุณสมบัติข้างต้นสอดคล้องกับข้อกำหนดของการส่งผ่านคลื่น ฉนวนกันความร้อน และแบริ่งรับน้ำหนัก ตามลำดับ วัสดุส่งคลื่นที่ใช้กันทั่วไปส่วนใหญ่ประกอบด้วยเส้นใยอินทรีย์ที่แสดงโดยเส้นใยอะรามิดและเส้นใยอนินทรีย์ที่แสดงโดยเส้นใยควอทซ์ วัสดุเส้นใยอินทรีย์มีความต้านทานความร้อนต่ำ มีความแข็งแรงต่ำ และมีแนวโน้มที่จะแก่และเสียรูป
ไม่เหมาะสำหรับการผลิตส่วนประกอบส่งคลื่นในเครื่องบินอีกต่อไป ในบรรดาวัสดุอนินทรีย์ เส้นใยควอทซ์เป็นวัสดุเส้นใยอนินทรีย์ที่มีคุณสมบัติการส่งคลื่นและคุณสมบัติไดอิเล็กตริกค่อนข้างดี
เส้นใยควอตซ์สามารถทำงานได้ในสภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิ 1,050 ℃ เป็นเวลานาน ในเวลาเดียวกันในภูมิภาคความถี่สูงและต่ำกว่า 700 ℃ เส้นใยควอตซ์มีค่าคงที่ไดอิเล็กทริกและการสูญเสียอิเล็กทริกที่ต่ำและเสถียรที่สุดและในเวลาเดียวกันยังคงรักษาความแข็งแรงมากกว่า 70% ก็สามารถนำมาใช้ การเสริมกำลังของ วัสดุคอมโพสิตเซรามิกเมทริกซ์ซึมผ่านคลื่นอุณหภูมิสูงเป็นวัสดุเส้นใยอนินทรีย์ที่ถูกนำไปใช้และมีประสิทธิภาพที่ครอบคลุมค่อนข้างสูง ทนต่ออุณหภูมิสูง การซึมผ่านของคลื่น และคุณสมบัติไดอิเล็กทริกที่ดี เส้นใยควอตซ์ยังมีคุณสมบัติต้านทานการกัดกร่อน นอกจากกรดไฮโดรฟลูออริกและกรดฟอสฟอริกร้อนแล้ว กรดฮาโลเจนของเหลวและก๊าซและกรดธรรมดาและเบสอ่อนอื่นๆ ก็ไม่มีผลกระทบใดๆ และยังไม่ละลายในน้ำและตัวทำละลายอินทรีย์อีกด้วย
พฤษภาคม-12-2020